Odkąd spróbowałam ciasta na pizzę z przepisu termomixa, wydawało mi się, że nigdy nie zasmakuje już w innej domowej pizzy, bo oczywiście niedoścignionym ideałem są pizze włoskie na cieniutkim cieście. I już nawet myślałam o zakupie płyty kamiennej do pieczenia chrupkiego, cienkiego ciasta... Ale dziś jestem przeszczęśliwa i przyznaję, jak bardzo się pomyliłam! Koleżanka poczęstowała mnie pyszną, cieniutką pizzą, prawie jak z włoskiej pizzerii, zrobioną na moich oczach, upieczoną w domowym piekarniku, bez kamieni granitowych i innych akcesoriów. Zatem w czym tkwi sekret? Wydaje się banalne, ale jednak... Porównując te 2 znane mi przepisy, w tej cienkiej wersji jest po prostu mniej mąki.
A co do składników, to możemy poimprowizować. Ostatnio pisałam o pieczonych gruszkach z serkiem brie i migdałami, więc czemu by nie umieścić ich właśnie tak doskonałym cieniutkim, chrupiącym cieście? Do tego dla koloru trochę listków szpinaku i tradycyjnie delikatnie pomidorowy sos i mozzarella. Dla mnie smak idealny i ledwo się powstrzymałam, by dziś jej nie powtórzyć, ale z braku czasu się udało. Za to jutro nie mam zamiaru się wzbraniać przed tą chwilą rozkoszy ;).
Składniki:
ciasto:
ok. 1 kubka mąki jasnej (np. orkiszowej)
ok. 1/5 kostki drożdży świeżych
ok. 1/5 kubka wody
2 łyżki oliwy extra virgine
2 łyżeczki soli himalajskiej
1 łyżeczka cukru nierafinowanego
sos:
1-2 łyżki koncentratu pomidorowego
woda do rozcieńczenia (tyle by sos był rzadki, ale nie wodnisty (ok. 1/2 szklanki)
2 łyżki oliwy extra virgine
łyżka pesto zielonego z bazylii
2 przeciśnięte przez praskę ząbki czosnku
oregano otarte
pieprz kolorowy
ostra papryka
sól (jeśli pesto nie jest bardzo słone)
mozzarella do pizzy
gruszki
serek brie
szpinak świeży młody
płatki migdałowe
Drożdże rozpuszczamy w wodzie i dajemy 3 łyżki mąki i cukier, mieszamy i odstawiamy na chwilkę w ciepłe miejsce, żeby zaczyn zwiększył swoją objętość. Jest to istotne dla ilości ciasta, inaczej będzie ciężko rozprowadzić je na całości blachy. Kiedy drożdże "zapracują" dodajemy resztę mąki i pozostałe składniki. Dokładnie wyrabiamy i bardzo cieniutko rozwałkowujemy na mniej niż 0,5 cm.
Jeśli w dalszym ciągu brakuje nam ciasta, odczekujemy chwilkę aż ciasto troszkę podrośnie i jeszcze raz rozwałkowujemy. Brzegi możemy zostawić nieco grubsze lub zawinąć je podwójnie, ładniej wtedy wyrosną i będą chrupiące. Pizze możemy wałkować od razu na papierze do pieczenia lub później przełożyć na blachę wyścieloną papierem. Piekarnik rozgrzewamy do ok. 250'C. Na placku rozprowadzamy sos okrężnymi ruchami, zaczynając od środka. Układamy umyty i osuszony szpinak, oprószamy startą mozzarellą i następnie rozkładamy pokrojone na cienkie (ok. 0,4 cm) półksiężyce gruszki. Gruszki wcześniej dokładnie myjemy i wykrawamy gniazda nasienne. Naprzemiennie układamy plasterki serka brie i wszystko oprószamy płatkami migdałowymi. Wstawiamy do piekarnika i zmniejszamy temperaturę do ok. 230'C a pózniej w razie potrzeby jeszcze obniżamy. Pieczemy ok. 15-20 min w zalezności od tego jak bardzo chrupkie ciasto lubimy.
Smacznego!!!
Nie jestem wielbicielką pizzy, nigdy w domu nie robiłam, ale na taką pizzę na cieniutkim cieście czasem się skuszę;. Twoja wygląda na taką, która z chęcią bym zjadła:)
OdpowiedzUsuńPrzejrzałam całego bloga i na pewno będę częstym gościem! Cieszę się, że większość przepisów nie jest skomplikowana, tego właśnie szukałam. Jestem na początku diety bezglutenowej i jest mi ciężko, tym bardziej, że nie jestem znakomitą kucharką. Wszystkiego muszę uczyć się od podstaw, więc muszę zacząć od czegoś łatwego. Na pewno dużo z tych przepisów wypróbuję, dzięki! :)
OdpowiedzUsuńCzy to aby na pewno miały być 2 łyżeczki soli?
OdpowiedzUsuń